بولیمیا نروزا

بولیمیا نروزا

بولیمیا نروزا

Blog Article

بولیمیا نروزا چیست و چگونه درمان می شود؟  بولیمیا یا بولیمیا نروزا یک اختلال تغذیه‌ای است که با دوره‌های مکرر پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی نامناسب مانند استفراغ عمدی، مصرف ملین‌ها، روزه‌ داری شدید یا ورزش افراطی همراه است. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً نگران وزن و ظاهر خود هستند و ممکن است یک چرخه ناسالم از پرخوری و پاکسازی ایجاد کنند.

علائم بولیمیا نروزا


– پرخوری‌های غیرقابل‌کنترل در مدت کوتاه

– احساس گناه یا شرمندگی بعد از پرخوری

– تلاش برای جبران پرخوری با استفراغ، استفاده از ملین‌ها یا ورزش شدید

– ترس از افزایش وزن و اشتغال ذهنی با اندام بدن

– تغییرات وزنی مداوم

– مشکلات گوارشی، فرسایش دندان‌ها و کم‌آبی بدن (به دلیل استفراغ‌های مکرر)

علل و عوامل خطر بولیمیا


– ترکیبی از عوامل ژنتیکی، روان‌شناختی و محیطی

– استرس، اضطراب، افسردگی یا سابقه سوء‌استفاده

– فشارهای اجتماعی برای داشتن اندام لاغر

بیشتر بدانید: نظریه مثلث عشق استرنبرگ

  چه کسانی بیشتر در معرض پرخوری عصبی هستند؟


افرادی که به اختلالات روحی مانند افسردگی یا اضطراب مبتلا هستند، بیشتر در معرض پرخوری عصبی قرار دارند. این اختلالات ممکن است آنها را به سمت خوردن بیش از حد به عنوان یک راه سوق دهند.

افرادی که دارای اضطراب اجتماعی هستند، ممکن است به خوردن به عنوان یک راه فرار از احساسات و موقعیت‌های استرس‌زا روی آورند.

فشار برای رسیدن به معیاری خاص از زیبایی و مطلوبیت اجتماعی می‌تواند بر رفتار غذایی فرد تأثیر بگذارد. تبلیغات، تصاویر رسانه‌ای و انتظارات اجتماعی می‌تواند احساس بی‌کفایتی و اضطراب ایجاد کند.

تجربیات منفی از کودکی، مانند سوءاستفاده یا بی‌توجهی، می‌تواند فرد را به رفتارهای پرخوری سوق دهد. خانواده‌هایی که در آنها انتظارات بالایی از نظر ظاهر و وزن وجود دارد، می‌توانند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند.

اگر در خانواده شخص افرادی با اختلالات غذایی یا اختلالات روانی وجود داشته باشد، ممکن است او نیز در معرض خطر ابتلا به پرخوری عصبی باشد. ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در تعیین نحوه واکنش فرد به استرس و نحوه مدیریت عواطف ایفا کند.

بیشتر بدانید: اختلال بدشکلی بدن در نوجوانان

افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، ممکن است بیشتر در معرض پرخوری عصبی قرار بگیرند. این افراد ممکن است به دلیل فشارهای اجتماعی یا انتظارات از خودشان، به خوردن بیش از حد روی آورند.

برخی از تغییرات هورمونی می‌تواند به شدت بر اشتها و تنظیم رفتارهای غذایی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی ممکن است باعث پرخوری در برخی زنان شود.

افرادی که دارای ویژگی‌های کمال‌گرایی هستند، ممکن است تمایل بیشتری به پرخوری عصبی داشته باشند. تلاش برای رسیدن به معیاری غیرواقعی از کمال می‌تواند منجر به استرس و اضطراب شدید شود که در نهایت به پرخوری منجر می‌شود.

افرادی که احساس می‌کنند کنترل کمی بر رفتارهای غذایی خود دارند، ممکن است بیشتر به پرخوری عصبی مبتلا شوند.

افراد با عزت نفس پایین و عدم اعتماد به نفس ممکن است از پرخوری به عنوان یک روش برای مدیریت احساسات منفی خود یا بهبود حالت روحی موقت استفاده کنند.

بیشتر بدانید: آگورافوبیا

نحوه تشخیص بولیمیا


تشخیص بولیمیا نرووزا به‌طور معمول توسط روانشناس یا روانپزشک با استفاده از معیارهای مشخص شده در DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) انجام می‌شود. برای تشخیص این اختلال، پزشک به دنبال الگوهایی از پرخوری افراطی و رفتارهای نامناسب مرتبط با کنترل وزن است. معیارهای اصلی شامل پرخوری مکرر، احساس عدم کنترل در زمان پرخوری، و رفتارهای جبرانی مانند استفراغ عمدی، مصرف ملین‌ها، روزه‌داری یا ورزش زیاد بعد از پرخوری است. به علاوه، مشخصه‌های عاطفی و روانی نیز در نظر گرفته می‌شود، از جمله احساس شرم یا گناه مربوط به خوردن و تأثیر معنی‌دار این رفتارها بر سلامت روانی و اجتماعی فرد.

در حین ارزیابی، روانشناس ممکن است از بیمار سوالاتی درباره الگوهای غذایی، نگرانی‌ها درباره وزن و تصویر بدنی، و تجربیات عاطفی و روانی وی بپرسد. همچنین، ممکن است معاینه فیزیکی برای ارزیابی وضعیت سلامت عمومی و عوارض احتمالی ناشی از بولیمیا انجام شود. تشخیص زودهنگام و صحیح بولیمیا بسیار مهم است، زیرا می‌تواند در پیدا کردن بهترین روش‌های درمان مؤثر و کمک به بهبودی فرد تأثیر قابل توجهی داشته باشد.

درمان بولیمیا


درمان روان‌شناختی: مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT) برای تغییر الگوهای فکری ناسالم

دارودرمانی: داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) ممکن است کمک‌کننده باشند

مشاوره تغذیه‌ای: برای ایجاد عادات غذایی سالم

بولیمیا یک بیماری جدی اما قابل ‌درمان است، و درمان زودهنگام می‌تواند از عوارض جدی آن جلوگیری کند.

جهت مشاوره‌ و راهنمایی بیشتر با شماره های زیر۰۲۱۲۶۶۴۵۱۷۳-۰۲۱۲۶۶۴۵۱۶۱و یا شماره ۰۹۰۳۴۲۳۰۷۸۹ تماس بگیرید. مجموعه روان پناه  همراه با دکتر سمانه سلامیان روانشناسی بالینی و دکتر سامان سلامیان روانشناس نوجوان در خدمت شما عزیزان است.

Report this page